Rozdzialik V

*Oczami Ally*

Austin popchał mnie w stronę Dallasa, i dodał trochę odwagi, mimo tego byłam na niego troszeczkę wściekła, ale co tam, teraz już nie mam odwrotu, podeszłam do Dallasa.

A.D: Hej Dallas..

D: Cześć Ally!

Uśmiechnął się! Uśmiechnął się do mnie! Nie wierzę!

D: Ally?

A.D: Tak, Dallas?

D: Pójdziesz ze mną dziś na lody, po szkole? 

A.D: Eeee...

D: Rozumiem, nie chcesz..

A.D: Nie, ja chcę!

D: Serio?

A.D: Jasne! To znaczy Serio!

D: To do 16?

A.D: Do 16!

Umówiłam się z Dallasem, od razu powiedziałam o tym Trish! Nie mogłam w to uwierzyć! Skakałyśmy z radości! Nawet nie zauważyłam, że Austin i Mark się kłócą. Usłyszałam tylko:

M: Za kilka tygodni będziesz mówił co innego Austin!

A.M: Chyba śnisz!

I na tym się skończyła ta wymiana zdań. Ruszyliśmy do szkoły, Mark i Austin patrzeli na siebie cały czas wzrokiem: "Jak ty możesz być taki głupi!". A ja i Trish rozmawiałyśmy o mojej dzisiejszej wymarzonej randce. Na wszystkich lekcjach nie mogłam się skupić, chciałam już, aby wkońcu zadzwonił dzwonek, i żeby było po lekcjach!

Dryńńńńń...

W końcu! Pobiegłam do domu, nie czekając na nikogo, i wygrzebałam z szafy bialutką bluzkę bez ramiączek, i fioletową spódnicę, dodałam do tego jeszcze jasno fioletowe bolerko, oraz czarne koturny. Chyba nawet spoko to wyglądało, i pasowało do siebie. Poszłam do łazienki i umalowałam się oraz podkręciłam sobie włosy. Zerknęłam na zegarek, wskazywał 15:40. Wyszłam z domu i ruszyłam do kawiarni, czekałam.. 16, 16:30, 17, 17:30. Zaczęłam płakać! A jeśli coś się mu stało! Wstałam, i nagle dwie osoby przykuły moją uwagę. To był Dallas i Wera.. całowali się.. Ukryłam twarz w dłoniach, zaczęłam biec przed siebie, zatrzymałam się po kilku minutach pod jakimś budynkiem i zaczęłam myśleć...

*2 godziny później*

Robiło się ciemno, zbliżała się 20, wstałam byłam już spokojniejsza, wyjęłam telefon. Do kogo zadzwonić? Kliknęłam z zamkniętymi oczami, 

Telefon: Dzwonisz do - Austina

Co?! No dobra, chociaż mnie podwiezie do domu..

A.M: Hej Ally! Co się stało? Przecież powinnaś być teraz na randce z Dallasem!

A.D: Wystawił mnie! Przyjedziesz po mnie?

A.M: Ally.. tak mi przykro! Już po ciebie jadę! Powiedz gdzie jesteś!

A.D: Jestem przy budynku na ulicy Faster Street 21.

A.M: Już po ciebie jadę!

Usłyszałam w słuchawce dźwięk uruchamianego samochodu.

A.D: Cześć Austin...

Rozłączyłam się, otrzepałam i zaczęłam spacerować. Nagle usłyszałam pisk opon, otwieranie się drzwi samochodu i tupot nóg.

A.M: Ally?

A.D: Austin!

Rzuciłam mu się na szyję a ten mnie mocno przytulił.

A.M: Co z tobą? Czujesz się lepiej?

A.D: Jesteś najlepszym przyjacielem na świecie!

Ucałowałam go w policzek. Blondyn się zarumienił i lekko uśmiechał.

A.M: Dzięki, ale ja chce wiedzieć jak się czujesz!

A.D: Już lepiej, Dallas to zwykła świnia.

Wtuliłam się jeszcze mocniej w Austina.

A.M: Może pójdziemy na koktajl?

A.D: Yhmm..

Chwycił mnie za dłoń i pociągnął za sobą.

*Oczami Austina*

Widziałem, że Ally była nadal smutna, mimo tego próbowała pokazać, że nic jej nie jest. Martwiłem się o nią. Postanowiłem zabrać ją na koktajl, a następnie poszliśmy spacerować po parku. Ally wyglądała pięknie, mimo tego, że wcześniej płakała. Nagle przypomniałem sobie o czymś.

A.M: Ally?

A.D: Tak Austin?

A.M: Pamiętasz, że jutro przyjeżdża twoja kuzynka?

A.D: O nie! Przez tą całą randkę z Dallasem, o wszystkim zapomniałam! Nie kupiłam jej nawet prezentu na powitanie!

A.M: Ally, spokojnie. Możemy teraz pojechać na zakupy moim autem.

Uśmiechnąłem się do Ally, na co ona odpowiedziała mi śmiechem.

A.D: Dobra! Choćmy!

Odwróciliśmy się i ruszyliśmy do samochodu.

Nic nie piszę bo idę dzisiaj na koncert do parku!
Pa!